Czym jest CURKZYCA?
Cukrzyca jest chorobą przewlekłą, która charakteryzuje się podwyższonym poziomem glukozy we krwi. Podstawową rolę odgrywa jednak insulina. W zależności od stopnia niedoboru insuliny wyróżnia się cukrzycę typu 1 oraz 2. W cukrzycy typu 2 trzustka również ulega uszkodzeniu, ale jest to proces dużo wolniejszy niż w typie 1. Dieta jest pierwszą metodą terapeutyczną, jaką należy zastosować u osób z nadwagą i cukrzycą typu 2.
Należy jednak pamiętać, że uzyskanie i utrzymanie odpowiednich poziomów glukozy we krwi, jak również prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego i cholesterolu, regularna aktywność fizyczna, kontrola masy ciała i zdrowe nawyki żywieniowe pozwalają ograniczyć jej powikłania.
ŻYWIENIE W CUKRZYCY
Celem leczenia dietetycznego u chorych na cukrzycę jest utrzymywanie: prawidłowego (bliskiego normy) stężenia glukozy, optymalnego stężenia lipidów oraz optymalnych wartości ciśnienia tętniczego krwi, w celu zapobieganiu powikłań cukrzycy oraz w celu redukcji ryzyka chorób serca i naczyń.
W diecie osób chorych na cukrzycę szczególną uwagę zwraca się na ilość i jakość węglowodanów. Dzienne spożycie węglowodanów powinno wynosić około połowy spożywanych w ciągu dnia kalorii (dokładnie 45-50%).
Ponieważ codzienne wyliczanie ilości węglowodanów w diecie jest czynnością żmudną, dla ułatwienia tego zadania stosuje się Wymienniki Węglowodanowe: 1 Wymiennik Węglowodanowy (WW) jest to taka porcja produktu, która zawiera 10g węglowodanów przyswajalnych.
Tabele wymienników węglowodanowych podstawowych produktów spożywczych są powszechnie dostępne dla pacjentów poradni diabetologicznych (ulotki, strony internetowe itp.).
Trzeba jednak pamiętać, że wymiennik wymiennikowi jest nierówny – dwa różne produkty, mimo zawartości tej samej ilości węglowodanów (np. po 1 WW), mogą różnie podnosić poziom cukru we krwi – niektóre robią to szybko, inne działają wolniej. W celu określenia szybkości wzrostu poziomu cukru we krwi po spożyciu danego produktu, posługujemy się tzw. indeksem glikemicznym.
Wybieranie produktów o niskim indeksie glikemicznym sprzyja normalizacji stężenia glukozy we krwi. Dzięki nim osoba chora na cukrzycę może uniknąć zbyt dużego wzrostu glukozy we krwi po posiłku. Jedzenie produktów o niskim indeksie glikemicznym chroni przed hipoglikemią i ograniczają wilczy apetyt.
AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA
Wysiłek fizyczny, ze względu na wielokierunkowe korzyści, jakie przynosi jego wykonywanie, jest integralną częścią prawidłowego, kompleksowego postępowania w leczeniu cukrzycy. Wysiłek fizyczny wpływa korzystnie na wrażliwość na insulinę i kontrolę glikemii, profil lipidowy oraz sprzyja redukcji masy ciała.
Gdy chcesz rozpocząć umiarkowane lub nawet intensywne ćwiczenia powinieneś najpierw skonsultować się z lekarzem, zwłaszcza jeśli stosujesz insulinę.
Jeśli prowadzisz siedzący tryb życia, możesz zwiększyć poziom aktywności chociażby poprzez codzienne spacery, nie powinieneś zaczynać od forsownych wysiłków.
Szczególnie polecane jest pływanie, Nordic Walking, rekreacyjna jazda na rowerze i spokojny taniec.
Podstawowym warunkiem efektywności jest systematyczność. Tylko regularny, podejmowany minimum 4 razy w tygodniu wysiłek trwający co najmniej 30-40 minut jest elementem wspomagającym przy redukcji masy ciała. Zwiększając swoją aktywność fizyczną, nie zapomnij, że musi ona iść w parze ze zrównoważoną dietą!
SAMOKONTROLA – POMIARY GLIKEMII
Schemat samokontroli jest bardzo indywidualny i zależny od wielu elementów, takich jak rodzaj leczenia, układ dnia, osobiste preferencje, stopień wyrównania glikemii.
Pamiętaj o podstawowych zasadach korzystania z glukometru:
- Zawsze myj ręce przed pomiarem (brudne ręce, pot, resztki jedzenia mogą zaburzyć wynik), nie musisz natomiast stosować specjalnych detergentów.
- Glukometr i nakłuwacz przeznaczony jest tylko dla jednego pacjenta. Nigdy nie udostępniaj go innym, nawet członkom rodziny.
- Do każdego pomiaru używaj nowej, sterylnej igiełki (lancetu).
- Nie używaj wielu glukometrów, aby porównać wyniki. Różnice mogą Cię niepotrzebnie stresować. Gdy podejrzewasz, że Twój glukometr działa nieprawidłowo, zgłoś to producentowi, lekarzowi lub farmaceucie.
- W celu pobrania kropli krwi, nakłuj bok opuszki palca. Zmieniaj miejsce wkłucia przy każdym pomiarze, aby nie dopuścić do powstania zgrubień naskórka i bolesności.
- Pamiętaj, że nie dokonujesz pomiaru „dla lekarza”, ale dla własnego zdrowia i świadomości!